Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Η Συναλλαγή



Με  επισκέφτηκε και  μου είπε σοβαρά :
-«Θέλω να μου φτιάξεις  ένα κλειδί»
-« Δεν είμαι κλειδαράς…» του λέω «….τι σούρθε;»
-«Δεν πρόκειται για συνηθισμένο κλειδί» μου απάντησε.

Με πήγε στο ατελιέ του.
Είχε βρει μια παλιά πόρτα αποθήκης μέσα στα ερείπια της Οβριακής .
Η κλειδαριά ήταν τεράστια.
Το κλειδί που ήθελε να του φτιάξω  θα έπρεπε να ήταν  σχεδόν μισό μέτρο.
Σκόπευε να βάλει την πόρτα πάνω σε δύο τρίποδα και να την κάνει τραπέζι.
Ήθελε , λέει,  να έχει και το κλειδί επάνω.

Ο Κώστας είναι ζωγράφος . Ζωγραφίζει με ένα τρόπο που θυμίζει αγιογραφίες.
Συχνάζει στις άκρες  της πόλης.
Στις άκρες των πλατειών.
Στις άκρες  των μεγάλων γεγονότων .
Στις  σκοτεινές άκρες των μπαρ της πόλης.
Έτσι συνέβαινε σχεδόν πάντα με το  σινάφι του.

-«Μου ζητάς να σου φτιάξω ένα κλειδί  που, εκτός του ότι είναι πολύ δύσκολο , είναι για μια πόρτα που δεν οδηγεί πουθενά» του λέω σκεπτικός  «κάτι τέτοιο εκτός  του ότι μου φαίνεται μηδενιστικό  και  μάταιο , δεν συνάδει και με τις πεποιθήσεις μου.»  συνεχίζω περιπαιχτικά.

-«Άστα αυτά!  Μου το φτιάχνεις  ναι η όχι.»
-« Πες ότι στο φτιάχνω ….πως θα με πληρώσεις;»
-«Σε είδος….» μου λέει «….Θα σου φτιάξω έναν πίνακα».
-«Και άμα δε μου αρέσει  τι γίνεται;» Ερωτώ αφελώς.

Το σκέφτηκα και του ζήτησα να μου ζωγραφίσει μια γυναικεία μορφή.
«Σύμφωνοι..» μου λέει «..πες ότι έγινε.»
«Όχι έτσι…»  του λέω «..γιατί εσύ μπορεί να μου ζωγραφίσεις την Βούλα Τουρλουμούση Κοτοπούλη.»

Είδα την ανησυχία στο βλέμμα του. Το πράγμα γινόταν περίπλοκο.
Είπα να βοηθήσω.
Tου είπα να του δώσω πέντε λέξεις για τον πίνακα.
Πήρα ένα κομμάτι χαρτί και έγραψα.

«Αξιοπρέπεια»
«Υπερηφάνεια»
«Μελαγχολία»
«Σεμνότητα»
«Εντιμότητα»

Του έδωσα το χαρτί και περίμενα ανήσυχος .
Το διάβασε και μαλάκωσε . Μου χαμογέλασε.
«Κατάλαβα» μου λέει.
Ησύχασα και εγώ . Ήξερα ότι θα τα καταφέρει.
Βρήκε μέσα στα ερείπια ένα κομμάτι  ξύλο. Το καθάρισε και το ζωγράφισε.
Βρεθήκαμε μετά από δύο βδομάδες.
 Έγινε η συναλλαγή με την συμφωνία να μπορώ να πηγαίνω να πίνω το τσάι μου στο ατελιέ του  πάνω στην πόρτα  και να έρχεται και αυτός στο σπίτι μου να πίνει το κρασί του όποτε ήθελε. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: