Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΝΩ ΣΧΩΜΕΝ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ



Είδα τον  Παπασταμάτη όταν πρωτοήρθε στο χωριό.

 Έκανε κούνια στην   παιδική χαρά , έπαιζε κυνηγητό  και μπάσκετ με τα παιδιά.

Ήταν ο καινούργιος  μας Παπάς .

Περνάει κάτω από το παράθυρο μου και τραγουδάει . Έχει εξαιρετική φωνή και είναι τονισμένος.

Οι γεροντότεροι  στα καφενεία τον σχολίαζαν αρνητικά  .

Έχουν συνηθίσει στο στερεότυπο του απόμακρου και βλοσυρού παππά .
 
Έρχεται σπίτι μου και κουβεντιάζουμε για διάφορα. Είναι διακριτικός. Ξέρει ότι είμαι άθεος  και  αποφεύγει μια συζήτηση που θα με φέρει σε δύσκολη θέση.  Το ίδιο προσεκτικός, νομίζω,  είμαι και εγώ.

Το όνειρό του είναι να κάνει ένα εστιατόριο για τους  γεροντότερους που δεν μπορούν να μαγειρέψουν.

Ο Παπασταμάτης είναι οπαδός της ποδοσφαιρικής ομάδας του χωριού και φανατικός «γαυρος».
Σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, μάλιστα,  με το διπλανό χωριό , πήδηξε μέσα στον αγωνιστικό χώρο και πήρε στο κυνήγι τον διαιτητή.

Του έκανε και την παρατήρηση ο Δεσπότης.

-«Είναι σωστά πράματα αυτά πάτερ Σταμάτιε;»
-«Μα δέσποτά μου …αφού μας αδίκησε» απάντησε ο παπασταμάτης.

Πηγαίνω στην εκκλησία ,μερικές φορές , τις Κυριακές.

Με σχολιάζει  αρνητικά  η  Κόβα.

Μαρέσει η διαδικασία το πρωί  να πλυθώ , να  ντυθώ  και να κατηφορίσω στον Άγιαρσένη.

Μαρέσει να καθίσω στο στασίδι , να κλείσω τα μάτια και να ακούσω  να ψάλουν  σε τέσσερις φωνές   η Άννα , ο Θοδωρής , Ο Αλέκος και ο Δημήτρης  μαζί με τον Παπασταμάτη.

Η Τετραφωνία στις εκκλησιές είχε απαγορευτεί από πολύ παλιά από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως.

Υπήρχε λόγος.

Η Τετραφωνία έχει Αναγεννησιακή ρίζα. Είναι «δημοκρατικός» τρόπος  μουσικής έκφρασης. Πρέπει να συντεθούν οι  διαφορετικές φωνές σε μια  μελωδία.

Αντιθέτως η βυζαντινή παράδοση  επιβάλλει η φωνή του παππά να αντικατοπτρίζει την φωνή του Θεού και το ισοκράτημα των ψαλτών  την συμφωνία των πιστών.

Η Λειτουργία όπως γίνεται στο χωριό είναι πολιτιστικό γεγονός.  Όποιος έρθει να πάει να  την παρακολουθήσει και δεν θα χάσει.

Ένα σαββατόβραδο τα παιδιά πρόβαλαν στην πλατεία  τη ταινία “ La  strada”. Όταν τελείωσε η ταινία και άναψαν τα φώτα ο Παπασταμάτης σηκώθηκε και  σκούπισε βιαστικά τα δάκρυά του.

Τις προάλλες ο Παπασταμάτης πήγε εκδρομή στους Άγιους Τόπους .

Γύρισε ενθουσιασμένος.

Βαφτίστηκε στον Ιορδάνη.

Μου ζήτησε να γράψω κάτι στο Μπλόγκ του χωριού για την εκδρομή και να δημοσιεύσω και μια φωτογραφία του που μου έφερε.

Ήταν καταμεσής του ποταμιού . Φορούσε , κατά το έθιμο,  ένα άσπρο  λεπτό φόρεμα  μέχρι τα γόνατα με στάμπα  από την βάφτιση του Χριστού στο στήθος.

Το πρόβλημα ήταν ότι  φωτογραφήθηκε όταν βγήκε από το ποτάμι.

Το φόρεμα είχε κολλήσει επάνω του.

Τον έστειλα να μου φέρει μια που να είναι ντυμένος.

1 σχόλιο:

akrat είπε...

συγκινήθηκα

τυχεροί είστε

αλλά γαύρος ε?? ανάθεμα Κέρκυρα είστε τι άλλο θα ήταν.... γκρρρρρρρρρ